Ik had gedacht dat vasten heel zwaar zou zijn. Dat ik niet zou kunnen slapen met een hongergevoel en dat ik er continu last van zou hebben. Het gekke is, dat valt ontzettend mee. De eerste dag merk je dat je bijna uit gewoonte naar de kast loopt, maar daar blijft het dan ook bij. En vandaag had ik het even zwaar tussen de middag. Toen merkte ik echt dat ik weinig energie had en langzaam was voor mijn gevoel, maar dat is helemaal weg. Vraag me niet hoe het kan, maar ik ben gewoon energiek en heb weinig honger. Bizarre ervaring!
Ik ben van plan morgenavond voorzichtig weer wat te gaan eten. Ik heb dan 72 uur niets gegeten en dan vind ik het wel weer mooi geweest. De komende tijd ga ik proberen of ik het iets vind om zo weinig glucose (suikers) te eten dat het lichaam in ketose komt. Het lichaam gaat dan vetzuren verbranden waardoor er ketonen ontstaan. Deze ketonen kunnen je lichaam van energie voorzien op een zelfde soort manier als glucose.
Wat bij mij een belangrijke maatstaf is, is dat ik mezelf er goed bij blijf voelen. Als dat niet zo is of als ik merk dat het negatieve impact heeft op mijn energie dan is het blijkbaar niets voor mij en stop ik er ook weer mee. Ik ben benieuwd waar het schip strand. Maar nu is de tumor nog klein, dus als ik iets wil doen moet het nu!
Reactie plaatsen
Reacties