De Belletjes

Joyce zit inmiddels in groep 8 en in groep 8 maken ze her een werkstuk en gaan ze over dit onderwerp ook een presentatie geven. Stap 1 zit erop het kiezen van een onderwerp en het bedenken van de hoofdstukken. Nu is ze bezig met de inleiding en waarom ze heeft gekozen voor het onderwerp. Haar onderwerp is "Kanker", en wat ben ik dan trots dat ze dit onderwerp kiest om mee bezig te zijn. Joyce is altijd heel nieuwsgierig geweest naar wat er allemaal met papa gebeurde en dit is ook terug te lezen in de blogs. Nu Joyce aan het begin staat van haar verdieping in het onderwerp, was ik zelf benieuwd naar hoe ons begin was en heb ik net wat blogs gelezen van hoe het allemaal begon.

Jos is zolang ik hem heb mogen kennen bezig geweest met zo gezond mogelijk leven en daar hoorde gezond eten ook bij. Toen we samen gingen wonen en de wereld samen ontdekte ook rondom gezonde voeding vonden we het leuk en lekker om van alles uit te proberen. Het ultra bewerkte voedsel is toen ook wel onderdeel geweest van ons leven. In het filmpje komt ook mooi terug dat het eten van ultra bewerkt voedsel bij mannen een oorzaak kan zijn van darmkanker en hoe je darmen in verbinding staan met je hersenen. Al deze informatie uit dit filmpje hebben we zelf ontdekt of te horen gekregen toen Jos genetisch heeft laten onderzoeken of dit bij hem aan de orde was. We kregen te horen dat hij gewoon pech had en dat het bij hem niet erfelijk is. Wel kregen we toen al te horen dat er heel veel jonge mensen zijn met darmkanker wat waarschijnlijk zijn oorzaak vindt in de voedingsmiddelen industrie.

Ik keek terug in de blogs of ik een leuke herinnering kon vinden aan het vieren van onze trouwdag, maar hier had ik geen actieve herinneringen aan en dat kan kloppen. De ene keer waren we op weg naar Biddinghuizen en had Jos nog chemo's en ging hij daar mee doen met de 24Kika door mee te skaten. Een andere keer had hij zijn bestraling dag en krijg je daar weer actieve herinneringen aan. Toen zag ik ons 80 jarig feestje en zijn blog en die beschrijft precies waar we voor stonden. Zo bijzonder dat ik in alle blogs die ik dan tegen komen ook weer even stil sta bij de leuke momenten en dat we ondanks alle mindere momenten wel de dag wisten te plukken. Hierboven deel ik twee van Jos zijn blogs die ik tegen kwam en dit weergeven hoe we van elke dag toch echt een feestje maakte en elk jaar een feestje gaven en daar de laatste jaren veel meer van genoten nog, omdat het geen vanzelfsprekendheid meer was dat we het jaar daarop ook ons BBQ feest nog samen konden vieren als de Belletjes.

Goed!

Wat word ik er blij van als je in contact komt met mensen die ondanks dat ze zich in een nare situatie bevinden zo mooi in het leven blijven staan. Al een langere tijd heb ik via Facebook Jeroen den Harder die ik volg en die gedichten schrijft over rouw. Deze week kwam ik er pas achter dat hij naast dat hij een spierziekte heeft ook zijn eerste vrouw is verloren, wat voor hem ook weer zorgde voor herkenning in mijn stukjes. Hij was bezig met het lezen van de blog en wilde ook graag een keer het boek gaan lezen. Hoe leuk is het dan dat hij het weer onder de mensen deelt die hem volgen en vaak ook te maken hebben met rouw. Iedereen krijgt hier mee te maken en voor ons is het geen taboe dat dit soms voor gekke situaties kan zorgen. Het open en eerlijk delen met elkaar kan al zo helpend zijn en dat je je gezien voelt, dus heel dankbaar dat ik op deze manier ook mensen leer kennen en we elkaar kunnen helpen in ons proces.

Ik heb het opnieuw weer niet goed gedaan en nu al een oranje kaart, nog een keer en heb ik dus al een rode kaart en mag ik niet meer meedoen? Wij hebben nu sinds een jaar 3 hele lieve huisgenoten en die doen hun behoefte niet netjes op de wc, maar op de kattenbak. Dat vinden de buren ook heel fijn en daar hebben we biologisch afbreekbare korrels voor. Dus die had ik in het groen stuk van de bak gedaan, maar dat was dus niet goed dus kreeg ik al een gele kaart voor. Nu doe ik het netjes aan de andere kant, maar wel in zakjes en ja zakjes horen weer in de bak voor het plastic. Ook heb ik in de keuken zo een mooie bak staan dat we alles kunnen scheiden, maar ja dat is dan wel in kleinere plastic zakjes. Ik ga opnieuw weer mijn best doen en het zo proberen te doen zoals zij het willen, meer kan ik niet doen.