Vorige week werd ik om iets over vier gebeld. Tamara en ik liepen terug van het oudergesprek met de juf van Joyce. We praatten nog na over het gesprek en ik besloot om thuis terug te bellen. Het was het ziekenhuis met de vraag of ik die donderdag geopereerd kon worden. Het begin van ‘Fase 4’, de operatie die mij van mijn tumor bevrijdt.
Inmiddels zijn we een week na bovenstaand telefoongesprek. De operatie zelf is 5 dagen geleden. Volgende week vrijdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis over de operatie. Het verwijderde stuk darm is in een laboratorium onderzocht en dan bespreken we de resultaten van dat onderzoek. Dat gesprek is voor mij de afronding van Fase 4.
Op dit moment is Fase 4 goed onderweg. Alles verloopt voorspoedig. De operatie is goed gegaan. De tumor is verwijderd, vier dagen na de operatie mag ik alweer naar huis. De grootste ellende is achter de rug. Eerder en voorspoediger dan verwacht.
Vijf dagen na de operatie valt ook de pijn goed te dragen. Ik heb geen pijnstillers geslikt. Het enige medicijn vandaag is een prik tegen trombose. Gedurende de dag merk ik dat het steeds beter lukt om te lopen. Alles is nog niet lekker, dat kan ook niet. Maar ik kan goed rechtop lopen, mijn passen worden langer en het tempo gaat omhoog.
Conclusie, alle seinen staan op groen. Ik voel me goed en het gaat nog steeds beter. Op naar volgende week vrijdag!
Reactie plaatsen
Reacties
Alles lijkt tot op heden goed te gaan. Kankervrij. Onwerkelijk. Maandagavond op Engelse cursus vonden ze het vreemd dat ik de laatste was. Meestal ben ik bij de eerste. Ik vertelde dat ik net uit Tilburg kwam en voor de nieuwe cursisten dat mijn zoon darmkanker heeft. Direct daarna bedacht ik me en zei:"eehhh nee. Onze zoon HAD darmkanker". Dat was even heel vreemd. Dat we nu kunnen zeggen onze zoon heeft darmkanker gehad. Net als zoveel mensen die we het afgelopen halfjaar gesproken hebben. Ooohh maar dat heb ik ook gehad of mijn vader/neef/broer/zoon heeft het ook gehad. Heel vreemd. Maar blij en gelukkig. Dat zijn ook wij. Kanker gehad. Het is nog even wennen. Joyce vroeg dinsdag wordt nu alles weer gewoon. Ja schat. Papa heeft geen kanker meer. Nog één operatie om de stoma weg te halen en dan wordt alles weer echt gewoon. Heel veel liefs van (o)pa) en (o)ma.
Van harte proficiat met het voorlopige resultaat.
Wij zijn erg blij dat jullie nu weer de goede kant opgaan. Wij weten wat het is . Wees geduldig en neem de tijd. Zo als wij destijds aan uw moeder hebben gezegd , alles komt goed. Groet uw ouders van ons. Houd moed.
Ja, Jos dat kan niet beter. Stap voor stap vooruit en die stappen worden steeds groter en langer. En..........dan volgende week vrijdag het bespreken van de resultaten van je reeds ondergane operatie. Je gaat als een trein en "alle seinen" zoals je zegt staan op groen. Prachtig, geweldig buitengewoon. Heel veel beterschap en STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!