Jos: "Bloedmaan"

Ik weet het, een dag te laat. De bloedmaan was gisteren te zien. En ik heb gisteren ook gekeken. Een rondje naar de rand van de wijk waar ik ineens een rode maan zag. Best interessant. In een voortuin zaten een paar mensen ook naar de maansverduistering te kijken. “Jullie zitten eerste rang”, zei ik toen ik langsliep. Daarop raakten we aan de praat.

“Heb je Mars al gezien?”, zei de vrouw uit de voortuin. “Mars?”, vroeg ik. “Ja, dat rode puntje rechts onder de maan”. Verrek, voor het eerst in mijn leven kijk ik bewust naar een planeet. Mars is goed te zien. “Saturnus zou ook zichtbaar moeten zijn, maar die zit achter de wolken”, zei de vrouw. “Whaaat, Saturnus”, dacht ik, “Supergaaf!” Saturnus is de gasbol met zijn ringen.

Vandaag is het helderder, dus ik ben weer een rondje gaan lopen. Ondertussen heb ik Venus, Saturnus, Jupiter en Mars gezien. Allemaal met het blote oog, en nog duidelijk ook. De Android app ‘Sky Map’ wijst feilloos de planeten aan. Toch wel bijzonder allemaal. Wie weet ga ik een keer kijken bij een sterrenwacht. De bloedmaan heeft mijn interesse gewekt!

Ondertussen voel ik me goed. De bijwerkingen van de bestraling blijven vooralsnog uit. Gelukkig maar, want ik zit er niet op te wachten. Wat ik kan verwachten zijn o.a. rode (verbrande) plekken op mijn huid, moeheid (heb ik wel last van), misselijkheid, diarree en vaker plassen. De chemotabletten maken mijn huid dun. De eerste tweeëneenhalve week chemoradiatie valt mee!