Jos: "De eerste bestraling"

De eerste bestraling staat op het programma. We komen aan bij het ziekenhuis en melden ons aan bij de balie. Ineens sta ik aan de grond genageld. Shiiiit. Vergeten te drinken! De bestralingen moeten met een volle blaas gebeuren. De volle blaas zorgt ervoor dat mijn darm omhoog komt te liggen zodat ze goed kunnen bestralen. Snel lopen we naar de kraan en ik drink 5 bekers water weg. Nu hopen dat we even moeten wachten.

Niet dus. Vrijwel direct worden we naar binnen geroepen. Ik vertel dat ik vergeten ben om te drinken. De vriendelijke ‘bestralingsverpleegkundige’ (morgen vragen wat de goede term is) zegt dat ze eerst een ‘mini-CT’ maken om goed te kunnen mikken. Ik ga op het apparaat liggen en de bestralingsverpleegkundige zorgt dat de laser precies uitgelijnd is met de stipjes op mijn huid. Dan wordt de mini-CT gemaakt en inderdaad, mijn blaas is te leeg. Over een drie kwartier de volgende poging.

We wachten in de wachtkamer. Na een kwartier moet ik nodig plassen. Na een half uur kei-nodig en net voordat ik naar binnen wordt geroepen sta ik te plassen op de WC. Dat lucht op! Maar nog steeds geen bestraling. Over een half uur de volgende poging. Ik drink nog wat water en na een kwartier merk ik dat mijn blaas voller begint te raken. Als we weer naar binnen worden geroepen is mijn blaas goed vol. Tien minuten later sta ik bestraald en wel buiten. Snel naar de WC…