Sinds de diagnose heb ik heel goed op mezelf gelet. Is er iets anders dan normaal? Eet ik anders? Voel ik me anders? Denk ik anders? Ben ik moe? Iets?
Nee, er is niets waaraan ik merk dat er weer een tumor in mij groeit. Vanmorgen 50 kilometer op de mountainbike gezeten (Bedankt Peter!) en geen centje pijn. Ik heb energie over. Dat maakt het lastig te bevatten dat ik weer doodziek ben. Dat ik weer geopereerd moet worden. Ik voel me kiplekker, niets aan de hand... Toch?
Mede doordat ik niets merk kost het me moeite om te schakelen. De klap komt hard binnen. Gedachten schieten alle kanten uit. Niet alleen dat ik geopereerd moet worden en dat de tumor op een rotplek zit, maar vooral het feit dat ik wéér een tumor heb. We moeten dus wéér door een herstelperiode heen. Wéér rekening houden met papa die ziek is. Wéér mijn werk overdragen terwijl ik er juist zo lekker in zat. Wéér reïntegreren. Wéér... Aaargh, daar heb ik geen zin in!
En toch... Toch heb ik geluk. Geluk dat dit gekke ding ontdekt is, geluk dat artsen nog steeds praten over opties en het geluk dat ik fysiek en mentaal weer in goede conditie ben. Deze tumor komt voor mij en mijn gezinnetje als een donderslag bij heldere hemel. Ik ben blij dat de artsen in het ziekenhuis deze tumor ontdekt hebben in het ziekenhuis, want ik had niets gemerkt. Echt hélemáál niets!
Reactie plaatsen
Reacties
Jeetje maat, ik schrik er iedere keer van, nog niet lang geleden weer jouw positiviteit aan de telefoon mogen ervaren, soms niet realiserend hoe zwaar de strijd weer moet zijn, “weet ook soms niet wat ik hier op moet zeggen”. Waarschijnlijk hetzelfde als iedereen om je heen: je verdiend dit niet en hopelijk komt het allemaal weer goed!! In ieder geval: ik leef met jullie mee man, en ik ga weer duimen voor positief nieuws👍👍.
Anyway mocht je behoefte hebben om weer gezellig te ouwehoeren over onze onbezorgde tijden, je weet me te vinden kerel
Een optimistisch blog, we kunnen het niet anders zeggen. Blijf zo optimistisch zoals je nu bent ! Wij duimen tot onze duimen afgesleten zijn en wensen jou en Tamara en de kinderen ontzettend véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!