Het is een van de moeilijkste dingen die er is. Echt goed luisteren naar je lichaam. Je lichaam geeft namelijk niet altijd duidelijke signalen af. Mijn lichaam vertelt me dat het een flinke klap (de operatie) aan het verwerken is. Het zegt mij dat het rust nodig heeft. Maar als ik heel de dag stil zit word ik daar niet beter van en bovendien is het ook niet goed voor mijn herstel.
De truc is om op gezette momenten wat te doen en op gezette momenten te rusten. Elke dag ga ik een rondje wandelen. Soms meerdere op een dag, maar sinds een kennis van mij ook in de ziektewet zit lopen we samen wat verder. Dat gaat goed. Maar alleen als ik ook bewust mijn rust pak. Als ik terugkom van een rondje wandelen ga ik zitten of liggen.
Nog een voorbeeld. Afgelopen maandag was de cursus tot schaatstrainer. Dat gaat goed om daarbij te zijn, maar alleen als ik daarvoor op bed lig en daarna niet te lang wacht met slapen. Als ik dat niet doe word ik er direct aan herinnerd dat ik drie weken geleden geopereerd ben.
En ik wil graag weer meer doen. Ik zal zo blij zijn als ik echt weer meer energie heb en dingen kan doen zonder erover na te denken. Gewoon weer de dagelijkse sleur. Achteraan sluiten in de file. Je mist het pas als je het niet meer hebt!
Reactie plaatsen
Reacties