Jos: "Gedreven"

“Ben je veranderd na je ziekte?” Die vraag krijg ik soms. Het antwoord is ja. Sowieso ben ik een jaar ouder en het afgelopen jaar was… Hoe vat ik dat samen? Op z’n Engels: ‘A helluva year!’

Er zijn twee bepalende momenten in mijn ziekte die mij veranderd hebben. De eerste is de neerwaartse flank als je net te horen krijgt dat je kanker krijgt. Kanker. Dat hoor je wel eens om je heen. Mensen worden ziek. Maar ik? Ik toch niet? Ik wordt honderd!

Niet dus! Of misschien wel? Zonder scans weet je niets. Je wordt met je eigen dood geconfronteerd. Had ik dingen anders willen doen? Moet ik dingen rechtzetten? Die periode tekent je en daardoor verander je.

Daarna volgt een fase van ziek zijn. Die onderga je. De fase daarna is het andere bepalende moment. Het beter worden. Realiseren dat je niet op zoek moet naar je oude ik, maar naar je nieuwe ik. Jezelf opnieuw uitvinden. Ja, ik ben zeker veranderd!

Ik merk dat ik enorm gedreven ben. Ik moet accepteren dat ik het afgelopen jaar een stap terug gedaan heb. In alles. Sport, werk, mijn gezinsleven en mijn sociale leven. Maar ik merk dat in alles een stijgende lijn zit. Dat motiveert mij. Die stijgende lijn is heerlijk!

En waar stopt het? The sky is the limit! Letterlijk. Ik schaats sneller dan vorig jaar. Mijn conditie holt vooruit en ik sta vol in mijn werk. Ik heb een tweede kans gekregen en die ga ik benutten!