Vandaag schrijf ik twee stukjes. Eigenlijk ben ik elke avond gewend om even achter de computer te gaan zitten om een stukje te schrijven. Vaak weet ik grofweg waarover ik ga schrijven. Als dat niet zo is komt de inspiratie meestal als ik achter de computer zit. En soms… Dan moet ik mijn best doen om wat te schrijven. Dat had ik gisteren, dus ik ben lekker naar bed gegaan.
Toch heb ik gisteren wel wat beleefd. Ik ben langs TMC, mijn werk gegaan. Afgelopen maandag was er een kwartaalmeeting, maar omdat druktes mij niet goed afgaan ben ik daar niet heen geweest. Toch wil ik graag even bijpraten en daarom hebben we een 1 op 1 gesprek.
Het is fijn om te horen hoe het er op mijn werk bijstaat. Het is een ‘hell of a year’ geweest. Niet alleen voor mij, maar ook bij TMC is weer veel gebeurd. Erg fijn dat TMC zo betrokken is met mijn ziekte. We hebben regelmatig contact via de whatsapp, de mail en als het gaat persoonlijk. En dat ondanks alle drukte! Bedankt Frank. Wat een jaar!
Ik heb met de bedrijfsarts afgesproken dat ik ook nog even bij hem binnenloop. Hij gaat met pensioen en ik heb een kleinigheidje voor hem gekocht. Op de heenweg kijk ik op de bijrijdersstoel. Daar liggen natte washandjes en schone kleren. Maar geen cadeautje… Vergeten! Gelukkig is de bedrijfsarts ook in januari nog bij TMC!
Reactie plaatsen
Reacties
Als je nog geen meeting bij kan wonen dan is een 1 op 1 gesprek al een stap uit die cirkel waar je steeds in rond draait. Dat is dus een goede stap vooruit. Blijf zo doorgaan !!!! Veel succes ! Veel beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!