De planning is strak. Tamara brengt Joyce naar de KinderVakantieWerk. Ik heb de oppas op Joey en er is iemand bezig aan onze auto. Ik kan pas weg als Tamara thuis is. Minuten gaan voorbij. In de zomervakantie rijd ik een uur voor een afspraak vanaf huis weg. Nu heb ik maar drie kwartier. Als er onderweg niets aan de hand is kan ik op tijd zijn. Daar komt Tamara aangelopen. Ze was toch op de fiets?
Tamara is het slot van Joyce d’r fiets vergeten. Als noodoplossing heeft ze haar fiets aan die van Joyce vastgezet. Maar dat betekend dat ze naar huis moest lopen. Dat betekend ook dat ze mijn marge heeft gebruikt. De afgelopen 23 keer is dat geen probleem geweest. De reistijd naar het ziekenhuis zonder file is ongeveer 35 minuten.
Als ik de snelweg oprijd is het ook rustig. Gelukkig. Hopelijk blijft dat zo. Net voorbij Tilburg, voor de afslag richting Eindhoven, staat een bord met daarop de reistijd naar Eindhoven. Dat heeft tot nu toe op 15 minuten gestaan. Nu staat er 15 + 12…
Voor het Wilhelminakanaal stropt het op. Ik ga te laat komen. Balen! In de auto bel ik naar het ziekenhuis om te zeggen dat ik in de file sta. Zo’n twintig minuten later passeer ik een ongeluk. Er is een vrachtwagen door de middenberm gereden bij Best. Heb ik 1x geen marge, staat er file. Gelukkig wordt ik in het ziekenhuis vlot bestraald. Morgen de laatste keer!
Zoek Joyce... Hier staan meer foto's, Joyce zit in groep A.
Reactie plaatsen
Reacties
Joyce was snel gevonden. Heerlijk die oogjes. Je ziet dat ze geniet. Laatste dag van de reeks bestralingen Jos. Succes vandaag. Hopelijk geen fileleed en op tijd een volle blaas. Daarna een dikke streep onder periode twee. Sterkte.
Joyce geniet! Succes vandaag .hopelijk geen oponthoud deze keer .gelukkig weer een hoofdstuk afgesloten
Gefeliciteerd, periode afgesloten. Op naar de volgende. Sterkte Jos. Een lieve groet van ons
Ja, zo zie je.........het lijkt een beetje op de wet van Murphy: als het het ene tegen zit dat volgen die zelfde dag nog meer van die dingen die zo lekker tegen kunnen zitten en waar je helemaal niets aan kan doen behalve je ergeren maar dat moet je niet doen want daar schiet je dan ook niets mee op ! Gelukkig verloopt na je telefoontje in de file naar het ziekenhuis je bestraling vlot en dat mogen we dan weer scharen onder de noemer: "Het is weer gelukt vandaag ". En.........nu nog één keer bestralen en chemo pillen en dan spring je het bekende "gat" in de lucht. Je weet de waarschuwing nog van een paar blogs terug: spring niet al te hoog want anders heb je kans op iets anders waarvoor je eventueel naar een ziekenhuis zou moeten en daar weet je nu langzamerhand de weg wel naar toe ! Nog echt één keer dus : héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!! ( Leuke foto !!!!!! )