'n afspraak èrs in Brabant?
Blef dan rustig en wor nie kwaod.
Brabant hè z'n ketierke,
ze komme overal te laot.
D'n tijd die stond 'r efkes stil,
lang gelèje bè d'n Battevier.
Seindsdien hebbe ze durren ège tijd,
't schilt nog altijd 'n ketier.
De rest van het liedje hier.
Met volle blaas loop ik richting de wachtkamer voor de bestraling. Op de deur hangt een bordje dat ze een ketierke vertraging hebben. Hopelijk houd mijn blaas dat… Ik wil net naar de WC als ik binnengeroepen wordt. “Ik weet niet of ik het vol ga houden”, vertel ik als ik op de tafel ga liggen. Gelukkig zijn de radiotherapeutisch laboranten meedenkend en als het niet gaat kan ik roepen. Met dichtgeknepen blaas wordt de mini CT-scan gemaakt. Daarna houd ik het echt niet meer.
Ik roep en direct staan de dames rond de tafel. Ik trek mijn broek aan en vlieg richting het toilet. Ik leeg mijn blaas met tranen in mijn ogen van opluchting. Voldaan, maar nog niet bestraald loop ik richting de wachtkamer. Daar verteld de radiotherapeutisch laborant dat ik over een half uur weer geroepen wordt. Prima. Maar na twintig minuten sta ik alweer op knappen en met tegenzin leeg ik wederom mijn blaas. De afspraak wordt wederom verzet.
Een ketierke later wordt ik binnen geroepen en dan gaat alles vlotjes. Even later leeg ik voor de derde keer mijn blaas. Bestraald en wel. 'T waachte zedde zo wer vergète!
Reactie plaatsen
Reacties
"Een stief kwartiertje" zouden we hier zeggen. Maar de bestralingen, op zich, gaan prima maar met een volle blaas wachten en dan nog aan de beurt moeten komen terwijl je bijna klapt. We kunnen goed begrijpen dat dat menig zweetdruppeltje geeft. Er komt dan ook gelijk water uit je hoofd ook ! Leuk liedje trouwens ! Heel veel sterkte !!!!!!!!!!!!!!!!