Vandaag was de grande finale van het schaatseizoen. Morgen sluit de ijsbaan definitief. Vorige week dacht ik nog dat ik erbij zou kunnen zijn met mijn rolstoel, maar zoals jullie gisteren lazen zit dat er echt niet meer in.
Tamara was mijn cameravrouw. Via de videoverbinding kon ik alles meekrijgen. De kinderen hebben enorm genoten en goed geschaatst!
Het leuke was dat Ireen Wüst er was. Ze is nog steeds lid van de ijsclub in Tilburg en ze had alle tijd om met de kinderen en Tamara op de foto te gaan. Ook de kinderen die ik training gegeven heb hebben mij allemaal de groetjes gedaan. Geweldig! Ik was dan wel thuis, maar ik heb enorm genoten!
Ondertussen klopt het verhaal van gisteren nog steeds. Mijn batterijtje laadt niet meer goed op. Vanmiddag kwam de uitvaartondernemer kennis maken met de kinderen. Maar halverwege het gesprek is mijn energie op en ga ik op het bed liggen. Ik krijg het gesprek redelijk mee, maar dat is het dan ook wel.
Het is bijzonder om mij zo te voelen. Ik barst altijd van de energie. Zodra het even kan was ik op de ijsbaan, de mountainbike, wandelen of skeeleren. En nu is een stukje lopen door de woonkamer een opgave.
Ik had het er verder nog niet over gehad, maar ik hoest ook veel nu. Boosdoener is de longkanker. Gek dat alles zo lang goed ging en nu allemaal tegelijk komt!
Reactie plaatsen
Reacties
Jos, geweldig dat je er op afstand toch een beetje bij kon zijn.
Alleen maar liefde en respect voor jou, Jos! ❤️
Lieve alle 4,
Heel veel sterkte de komende tijd!
En Jos heel veel bewondering voor jou hoe je met dit alles zo om kunt blijven gaan.
Natuurlijk doe je het samen met Tamara en de kids, maar toch, je moet het maar even doen!!
Heel veel liefs van ons! ❤️❤️❤️❤️
Lieve Jos, Nu ik lees dat je best hard achteruit gaat, wil ik je op de eerste plaats bedanken voor al je mooie, wijze en vooral je altijd positieve blogs, hoe moeilijk je het soms ook had en hebt! Ik kan me niet veel meer herinneren van de kleine Jos die met zijn Pa en Ma bij ons op de camping stond in Doussard aan lac d’ Annecy, maar des te meer herinner ik me nu de krachtige positieve Jos van alle mooie blogs die je hebt geschreven! Wat ben je een mooi mens!! Tamara de kinderen en je ouders en allen die je lief zijn zullen met liefde en trots aan jou denken en voorgoed bewaren in hun 💖.Ik had graag nog een potje jeu de boules met je gespeeld in Yese. Ik denk aan je Jos en wens je veel sterkte met een lieve groet van Lydie. ❤️