De Belletjes

Wat bijzonder dat vandaag ineens Jochem voorbij komt en er nog kaartjes zijn in Breda voor de voorstelling van de vertolking van zijn Gorgel boek. De Gorgels kregen Jos en de kinderen geen genoeg van om voor het slapen gaan te lezen en hij heeft ze allemaal nog voor kunnen lezen aan de kinderen. We waren al fan van Jochem toen we nog broekkies waren en wat was het gaaf dat we toen naar de try out in Rilland konden van zijn show, samen met Anne en Sjaak en Evie die toen bij Anne in de buik zat. Ik weet nog heel goed dat hij toen heel hard voor haar buik ging zingen wakker worden wakker worden en nu weten we dat hij gewoon een stichting opgezet heeft die Stichting Wakker Worden,  Wakker Worden heet n.a.v zijn dochter die lijd aan narcolepsie. Ik vind het bijzonder al die verbindingen met het nu en met de herinneringen die ik heb zo ook deze weer. 

Het hing al langer in de lucht en nu ga ik het gewoon doen! Ik ga een boek schrijven samen met schrijfster Gwyneth Leermakers die me gaat begeleiden bij dit proces. We hebben elkaar een paar keer gesproken op de ijsbaan over het boek van Jos en over de kinderen. Toen wist ik niet dat ze schrijfster was, totdat ik een post van haar voorbij zag komen op Facebook. Dit was voor mij het laatste stapje wat ik nodig had om haar een bericht te sturen en om af te spreken. Vandaag zijn we samen gaan zitten en de energie kwam als vanzelf, wat maakte dat ik er nog meer zin in kreeg om te gaan schrijven.

Jos was duidelijk toen hij ongeneeslijk ziek bleek te zijn en onderzoek had gedaan naar de opties die er waren rondom zijn laatste rustplaats. Het moest iets zijn waarbij hij onderdeel zou worden van the cirle of life en hij zo natuurlijk mogelijk weer opgenomen zou worden in de cyclus van het leven. Iedereen wordt bloot geboren en dan is er 1 zekerheid die je hebt en dat is dat je ook komt te overlijden. Nu krijg ik afgelopen dagen ook alle herinneringsfoto's van 2 jaar geleden en daar is Jos ook nog steeds onderdeel van. Alleen waar we wel delen als er een baby geboren is, delen we geen foto's van iemand die weer opgenomen word in the circle of life ♥

Vandaag 2 jaar dat je op 1 april 2023 heel bewust afscheid hebt genomen van het leven, terwijl je dankbaar terug kijkt had je ook heel graag nog wat extra tijd gehad hier samen met de kinderen. Wat een reis hebben we gehad en nu pas dat ik de ruimte voel om voor mezelf meer afstand te nemen en ook even gewoon te zijn en even niks te hoeven. Jij was degenen die altijd met muziek bezig was en ontzettend enthousiast kon worden van bepaalde liedjes. Zo ook van everglow waar je gelukkig ook zelf een blog over hebt geschreven, heel dankbaar om op deze manier jouw everglow ook nog gewoon terug te kunnen lezen in al je blogs.

Ik ervaar de periode in de aanloop naar 1 april als .... van alles door elkaar eigenlijk. Van intens blij, naar intens verdrietig, van intens dankbaar naar de wereld om me heen niet begrijpen. Ontzettend geraakt worden door een liedje of door een lief gebaar van iemand die dit zelf niet in de gaten heeft. Het gaat deze periode net als vorig jaar en zeker ook 2 jaar terug alle kanten op en het lukt me dan niet om dingen af te ronden en het voelt alsof ik van de hak op de tak ga. Ik merk het ook bij de kinderen dat ze licht geraakt zijn en meer op elkaar reageren, maar ook ineens meer behoefte hebben aan een knuffel ♥