Morgen zou de volgende chemokuur erin gaan. De chemokuur die niet op de planning staat omdat mijn chemokuur dan echt is afgelopen. Het begin van de metrologische lente is voor mij de afsluiting van een zware winter.

Je hoort steeds meer over hoe slecht suiker is en dat een low-carb (weinig koolhydraten) of zelfs ketogeen dieet goed is tegen o.a. kanker. Er zijn zelfs geluiden dat er geen onderzoek naar het verband tussen voeding en kanker wordt gedaan omdat dit een ‘te goedkoop’ medicijn zou zijn waar de farmaceutische industrie niets aan kan verdienen. Wat is waar?

Vandaag mag ik weer eens door de CT-scanner. In het Maxima Medisch Centrum worden mijn longen gescand. Je merkt dat de corona controles in het ziekenhuis wat strenger zijn nadat het Catharina ziekenhuis onlangs in het nieuws kwam. Ik mag mijn wasbare mondkapje wat ik van de KNSB gehad heb omdat ik vrijwilligerswerk doe (schaatstrainer) niet op en ik krijg een wegwerp mondkapje bij.

Mountainbiken lukt. Nu twijfelde ik daar niet zo heel erg aan, ik was vooral benieuwd of het nog lukte om aan te zetten en gas te geven. Dat lukt (nog) niet. Dat is helemaal niet erg weet ik inmiddels, dat komt wel weer. Bovendien ben ik nog wat voorzichtig omdat de chemo nog maar net uit mijn lijf is.