Afgelopen dinsdagochtend werden wij al vroeg in het MUMC+ ziekenhuis in Maastricht verwacht. Ik ben een mogelijke kandidaat voor een onderzoek naar nieuwe (levensverlengende) medicijnen bij kanker.

Gisteren de stap genomen om naar een bijeenkomst te gaan in het Inloophuis Midden-Brabant voor mensen met een partner die kanker heeft. De bijeenkomst is georganiseerd voor de partners van mensen met kanker en die er is om even jouw verhaal kwijt te kunnen en te kijken wat ze voor jou kunnen doen. Ik heb er al een paar keer over nagedacht om het te gaan doen, maar dacht toen nog dat ik dan mogelijk tussen allemaal oudere mensen zou zitten en niks zou hebben aan alle verhalen die zij te vertellen hadden.

De week voor oud en nieuw ben ik door de PET/CT-scan geweest. Gisteren kreeg ik daarvan de uitslag en heb ik met de oncoloog de opties besproken.

Vooropgesteld, ik geloof heel erg in reguliere geneeskunde. Maar nu ik het ziekenhuis heb uitgespeeld (zo voelt het voor mij), stopt mijn reis niet. Ik ben aan het kijken naar wat er verder allemaal te koop is en, heel belangrijk, wat bij mij past.

Allereerst de allerbeste wensen voor 2022. Maar er een mooi, gezond, sportief en vooral gelukkig jaar van. Dat doe ik zelf namelijk ook, wat er verder ook gebeurd.

We hebben een heerlijke kerst gehad. Eerste kerst waren mijn ouders en broer met zijn gezin bij ons en hebben we heerlijk gegeten, lekker geouwehoerd en spelletjes gespeeld. Tweede kerst zijn vrienden langs geweest en toen ze weg gingen moest hun zoontje huilen omdat hij het zo jammer vond dat hij naar huis moest. Het was echt leuk en gezellig.

Gisteren heb ik met de chirurg gebeld. Het gesprek wat ik heerlijk lang uitgesteld heb, maar wat er toch een keer van moest komen. Wat zijn mijn opties? Want ook palliatief (palliatieve zorg is zorg als er geen genezing meer mogelijk is) zijn er behandelingen. Levensverlengende behandelingen dus...

Ik ben blijkbaar ontzettend goed in ‘in het nu’ leven. Ik kan ontzettend genieten van de mooie momenten die er zoveel zijn en ik merk dat ik me weinig zorgen maak over wat komen gaat. Samen met Joyce en Joey hebben we veel lol met het maken en programmeren van een Lego robot en we hebben een mooi schaatsweekend met de kinderen gehad.

‘Willen jullie nog een kat?’

“Hoe gaat het?”“Goed! Naja, naar omstandigheden dan. Ik voel me goed!”

Ik ben Joey en geboren in 2014, mijn papa is Jos en mijn mama is Tamara. Ik vind het leuk van papa dat hij zo leuk spelletjes met mij kan spelen, omdat hij met onze kat minoes bezig is. Minoes is 18 jaar en dat is heel oud voor een poes. In poezen jaren is dat 120 jaar.

Ik Joyce wil jullie graag vertellen wat ik het allerleukste vind aan mijn vader en dat is dat hij graag spelletjes doet en heel goed is in het spel keer op keer 2.