Ik kan me de laatste keer dat ik een volle nacht doorgeslapen heb niet herinneren. Dat is echt al lang geleden. En de laatste tijd slaap ik echt slecht. Niet zozeer omdat ik lig te piekeren. Mijn hoofd is rustig en ik heb genoeg tijd om overdag over alles na te denken. Maar vooral omdat geen enkele houding lekker ligt en ik tussen 0:00 en 3:00 last krijg van mijn rechterheup. Of ik nu op mijn linker- of rechterzijde ligt maakt daarbij niet uit.

Er is veel gebeurd vandaag. Laat ik met het begin beginnen. Het bed… Het matras was spijkerhard. Ik heb een halve nacht geprobeerd daar te slapen, maar dat lukte echt niet. Dus uiteindelijk bij Tamara aangeschoven en haar nog lang uit haar slaap gehouden. De nachten zijn waardeloos momenteel.

Vandaag gaat de astrologische lente in. Om 22:24 staat de zon recht boven de evenaar, en daarna kruipt hij verder richting de Kreeftskeerkring. Zodra de zon daar is begint de astrologische zomer en gaat de zon weer richting de evenaar. Tot zover het wetenschappelijk bericht.

Hoe is het voor mij, ik doe mijn best en doe wat goed voelt om te doen. Maar hoe het echt voelt om de liefde van je leven straks fysiek te moeten gaan missen dat durf ik nog niet goed te doorvoelen. De momenten dat ik alleen ben in de auto en er komt een nummer voorbij wat me raakt huil en zing ik zo hard mogelijk mee met pijn in mijn buik.

Mijn situatie is redelijk stabiel momenteel. Vandaag heeft Tamara een rolstoel opgehaald die mij wat meer vrijheid geeft. Verder slaap ik rommelig omdat ik ’s nachts pijn heb in mijn rechterheup en niet weet hoe ik moet liggen, maar overdag gaat het meestal vrij aardig. Maandag komen ze een bed brengen wat verstelbaar is en dan kan ik hopelijk ook rusten als ik last heb van mijn heup!