‘Willen jullie nog een kat?’
Dat was het SMS’je wat we in 2003 uit Polen kregen. Tamara d’r zusje en ouders waren op een camping en een wilde boskat was bij Tamara d’r vader op schoot gaan zitten en er niet meer vanaf gegaan.
Die wilde boskat bleek een bijzondere poes met een enorm vertrouwen in mensen. Ze kwam bij ons wonen in Goes, is later meeverhuist naar Yerseke en daarna naar Tilburg. Op oudejaarsdag 2003 glipte ze in de ochtend naar buiten en omdat ze inmiddels gechipt was kregen we die middag een berichtje van de dierenarts. Minoes was aangereden. Haar voorpoot deed het niet meer en ze mistte een hoektand, maar verder was ze okay.
Op drie poten ging ze het gevecht aan met kauwen en duiven en kwam ze onder de kale plekken terug. Onze andere kat Poes was dominanter, maar Minoes was sterker. Ze gaf alleen haar veroverde plekje weer net zo makkelijk op aan Poes.
Ook met Joyce en Joey ging ze gemakkelijk om. Ze eigende zich de taak toe om Joyce en Joey op bed te leggen. Meestal ging ze mee naar boven als het bedtijd was en keek ze eerst bij Joey en liep ze daarna door naar Joyce. Wij haalden haar van bed als wij naar boven gingen.
De laatste tijd gingen haar jaren tellen. Ze was al twee weken verzwakt. Vanmorgen om 10:30 is ze rustig ingeslapen terwijl ik haar aaide. Ze was bij, genoot nog even van de aandacht en legde toen haar kopje neer. Na een paar keer niezen is ze rustig heen gegaan. In het bijzijn van Tam en mij, heel mooi!
Vanavond hebben we met Joyce en Joey afscheid van haar genomen bij een dierencrematorium hier in de buurt.
Minoes, bedankt voor al die jaren dat je bij ons bent geweest, alle liefde die je hebt gegeven en je oneindig vertrouwen in mensen. Die keren dat er voor de deur 10 kinderen om je heen stonden en je aaiden, of dat je op Facebook stond met een mooie foto en de vraag van wie die lieve kat was zal ik nooit vergeten! Katten kiezen hun baasjes en niet andersom. Bedankt dat je bij ons wou zijn!
Voor altijd bij ons!
We gaan je missen!
Liefs, de Belletjes!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een verdriet als het afscheid daar is, maar wat heeft Minoes een mooi gezin uitgekozen om bij te mogen leven, mooie herinneringen blijven ❤🌹 sterkte 😪
Wat zal het een gemis zijn. Zo'n lieve aanhankelijke poes die al zoveel jaar deel uitmaakt van jullie gezin.
Bijna altijd het middelpunt in huis. Lieve Minoes, wat heb je een mooi goed leven gehad bij de Belletjes. Rust zacht.
Om te zien een lieve poes !.ze heeft een mooi leven gehad bij jullie ,maar wat zal ze gemist worden .sterkte allemaal.lieve groetjes van ons
Dag Minoes. Wat heb je een mooi leven gehad bij de Belletjes. Je was niet zomaar een poes. Je was helemal onderdeel van het gezin. Ze zullen je erg missen. Rust zacht.
Wat een gemis . R.I.P. Minous Je had geen beter thuis kunnen hebben en ik ben blij dat wij je toen meegenomen hebben vanuit Polen
het ging al een tijdje niet goed, maar toch verdrietig. Bijzondere poes, hoe ze zo Joey en Joyce naar bed bracht... zelf denk ik nog geregeld aan mijn kat die al 20 jaar dood is en die mij had uitgekozen....prachtige foto's overigens van Minoes met de kinderen...