Gisteravond ben ik met de schaatsvrienden waarmee ik in februari 2018 het grote schaatsavontuur op het Runn meer in Zweden ben aangegaan uit eten geweest. De keuze voor een restaurant kwam Sarban, een Afghaans restaurant hier in Tilburg. Afghaans eten was voor ons allemaal nieuw, ik was benieuwd!
Het restaurant was super! Het eten was heerlijk en het personeel enorm vriendelijk. We kozen gezamenlijk voor een tour door de Afghaanse keuken, wat betekende dat we veel verschillende gerechten op hebben. Alles was goed verzorgd, de uitleg door de bediening was top en het eten was erg lekker. Gekruid, maar niet pittig en met heerlijke smaken.
Ook ik voelde me goed. De avond duurde precies lang genoeg en ik had genoeg energie om de hele avond gezellig te zijn en mee te kunnen doen!
Vandaag was mijn energie wat minder. Ik merkte toch wel dat het etentje een inspanning was. Bovendien was het druk omdat Joyce, Joey en Tamara thuis waren en dan moet ik toch moeite doen om erbij te blijven. Na de lunch en na het avondeten ben ik even gaan rusten zodat ik een moment voor mezelf had. Na de lunch heb ik even geslapen, na het avondeten niet.
Conclusie voor mezelf, ik merk toch nog wel dat de operatie nog niet heel lang geleden is. Als ik mijn rust pak kan ik ook zo actief zijn dat ik nauwelijks nog merk dat ik geopereerd ben. Maar ik ben nog niet helemaal hersteld…
Dat kan ook niet Jos!!!
Reactie plaatsen
Reacties