De eerste twee weken na de operatie gingen wonderbaarlijk goed. Sterker nog, ik ben nog niet eerder zo goed uit een operatie gekomen, terwijl dit toch een dubbele operatie was. Maar de derde week valt wat tegen. Ik merk dat ik minder energie heb en alles kost me wat meer moeite. Tel daarbij op dat de wond in mijn borst aan het nabloeden is en ik wat aan het kuchen ben en het is duidelijk dat ik door een dalletje heen ga momenteel.
Wat mij dan altijd helpt is een ritme van actief bewegen en actief rusten. Daarmee bedoel ik dat ik vanmorgen samen met Esmeralda een leuke ronde gewandeld heb en vanmiddag heb ik bewust mijn bed opgezocht. Het lukt best om wat te doen, maar als ik mijn rust niet bewust pak dan voel ik me heel de dag slapjes. Mijn batterijtje laadt gewoon nog niet helemaal op.
En dat is niet meer dan logisch. Mijn lichaam is hard aan het werk om te herstellen van alles. Aan de buitenkant heb ik tien operatiewonden, maar aan de binnenkant is er ook op vier plekken gesneden om de tumoren weg te halen. Mijn longen moeten zich herstellen en mijn lever heeft ook een duw gehad. Dan mag het ook dat ik even een pas op de plaats moet doen.
Geduld geduld geduld… Maar dat is best lastig. Ik wil zo enorm graag!!!
Reactie plaatsen
Reacties
Ik kan er een beetje inkomen Jos, ik ben ook zo'n juffertje ongeduld. Lieve groet van ons
Geduld, geduld, geduld dat zijn de juiste woorden die je gebruikt Jos. Hoi, we hebben weer even een aantal blogs doorgenomen en het is te begrijpen dat je na zo'n zware ingreep rust nodig hebt om het herstelproces z'n werk te laten doen. Maar "GEDULD" komt bij jou natuurlijk niet zo dikwijls in je woordenboek voor. Wij staan hier al met open mond als we lezen wat ze allemaal met je hebben gedaan. We kunnen ook best begrijpen dat je er, bij wijze van spreken, gelijk tegenaan zou willen gaan. Maar helaas gaat dat niet , zeker niet na zo'n operatie. Maar lopen is een item dat je elke dag oppakt en dat vinden wij al bijzonder. We hopen ook dat het hoesten en kuchen snel over mag gaan en dat je stap voor stap, letterlijk en figuurlijk, weer vooruit mag gaan. Daarom wensen we jou, Jos en natuurlijk ook Tamara en de kinderen héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!