Jos: "De klok"

Je kunt er de klok op gelijk zetten. Vandaag voel ik weer de stijgende lijn (zo heette de blog precies twee weken geleden). De weg omhoog is gevonden. Al wordt ik meteen wel op de proef gesteld.

Om 9:10 wordt ik al in het ziekenhuis verwacht voor een MRI-scan. Ik mag vlot doorlopen en een mooie groene broek aantrekken (zonder metalen delen). Vooraf zeg ik dat ik een PICC lijn heb waardoor ik wellicht geen infuus hoef voor het contrastvloeistof, maar helaas… De contrastvloeistof mag niet door de PICC lijn naar binnen. Gelukkig heb ik een ervaren verpleegkundige en het infuus is zo gezet.

Als ik in de buis lig heb ik wel last van de chemo. Ik merk dat ik moeite heb met de ademcommando’s (om een scherp beeld te krijgen moet ik af en toen mijn adem inhouden) en minder rustig dan anders in de buis lig. Ik voel me nog niet helemaal fris. Maar na zo’n 45 minuten zijn de plaatjes gemaakt en mag ik weer gaan. Thuisgekomen voel ik wel dat ik moet zoeken naar energie.

’s Middags komen mijn ouders langs. Gelukkig heb ik wat energie gevonden en ik kan meekletsen. Al merk ik wel dat het nog moeite kost af en toe.

En nu… Ga ik wat illegaals doen. Ik ben nog niet toegekomen aan mijn dagelijkse wandeling. Jullie lezen morgen wat het rondje wandelen mij gekost heeft…