Tussen de bedrijven door slaap ik heel goed. Ik heb nooit geen moeite met slapen, nu ook niet. Maar 2 tot 3 keer per nacht wordt ik wakker. Dan race ik in het donker naar het toilet. Zo stil mogelijk, om de rest niet wakker te maken. Na een (kleine) grote boodschap duik ik steenkoud weer mijn bed in. En gelukkig val ik vrij snel weer in slaap.
Vanmorgen hoorde ik half dat Joey wakker werd. Ik sliep verder. Tamara is met de kinderen in de sneeuw gaan spelen. Joyce en Joey hebben een sneeuwpop gemaakt en ze hebben op de slee gezeten. Hoeveel plezier kinderen kunnen hebben van anderhalve centimeter sneeuw is ongelooflijk.
Toen ik wakker werd om kwart voor tien waren de kinderen nog niet binnen te krijgen. Ze ploegden nog heerlijk door de sneeuw. Ik slaap per etmaal zo’n 10 uur (minus een half uurtje wellicht…), waardoor ik de sneeuwpret gemist heb. En echt uitgeslapen voel ik me niet als ik wakker wordt.
Als ik vanmorgen op mijn telefoon kijk zie ik de foto’s die Tam heeft gemaakt. Ze heeft ze doorgestuurd naar de groepsapp met mijn ouders. “En papa maar slapen… Goedemorgen!” stuur ik zodra ik de foto’s bekeken heb. “Ja. Je zal het nodig hebben Jos”, stuurt mijn moeder terug. Ik denk dat ze gelijk heeft…
Welterusten, ik duik wederom mijn mandje in!
Reactie plaatsen
Reacties
Hele leuke foto's !!!!! Toen lag jij te slapen. Die slaap heb je nodig. Je lichaam geeft momenteel aan wat je wel en wat je nog niet kan en daar zal je je , of je dat nu wilt of niet, nog even letterlijk en figuurlijk bij neer moeten leggen. Het spijt ons om je dit te zeggen maar we denken dat het zo is en jij vindt dat niet leuk. Nee, dat snappen we ook wel !! Je zult het toch moeten aanvaarden. Maar........het komt best in orde !!! Veel beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!