Afgelopen nacht heb ik, tussen de krampen door, best goed geslapen. De zuster moet me wakker maken voor de ochtendroutine. Als ontbijt eet ik met tegenzin twee happen van een boterham. Ik weet dat het niet genoeg is, maar meer krijg ik er echt niet in.
Als de zaalarts langs komt besluit ze me nog niet naar huis te sturen. De reden is dat ik gisteren niets gegeten heb. Ze wil zeker weten dat mijn maag en darmen weer goed op gang zijn. Zelf had ik ook niet verwacht dat ik naar huis zou mogen. Ik ben er bijna, maar nog net niet. Eerst moet mijn eetlust goed zijn.
Als lunch heb ik iets meer gegeten. Ik ben nog steeds geen trek, maar ik eet een halve boterham. Het is echt balen, ik ga maar langzaam vooruit. Ook het diner krijg ik niet veel van weg. Hopelijk is het voldoende om morgen de zaalarts te overtuigen. Ik heb het ziekenhuis nu wel gezien!
Reactie plaatsen
Reacties
Laatste loodjes wegen het zwaarst! De finish van deze sprint is nabij 😉
Slapen doe je goed maar jammer genoeg wil het eten nog niet zo lukken. Ja, alles moet daar bij jou van binnen weer op gang komen natuurlijk. Waarschijnlijk heeft dat toch wat meer tijd nodig dan jij had verwacht. En........dan valt dat enorm tegen om maar niet te zeggen van: "Dan heb je flink de p..............!" in.( door jezelf in te vullen. We snappen dat je graag naar huis toe wil maar je zult nog even geduld moeten hebben. Jammer maar we kunnen alleen maar "meeleven, over je praten, en zeker hopen dat de machine weer snel op gang komt ! Veel beterschap en héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!