Ik had niet verwacht dat het herstellen na de operatie zo lang zou duren. Ik ben nog steeds erg moe overdag en dat vind ik frustrerend. Het zou fijn zijn om me weer goed te voelen. Helaas is dat nog niet zo, dus moet ik eraan toegeven en mijn rust pakken. Kennelijk heb ik dat nodig!
Dus de middag sla ik maar over in mijn verhaal. Die is te raden. De muren komen zo zachtjes aan op mij af. Ik kan nog niet meekomen met Tam en de kinderen en dan loop ik een beetje plompverloren achter de feiten aan. Maar goed, ’T is zo at is!
We eten al vroeg want om 17:45 rijd ik weg richting de ijsbaan. Schaatsles nummer twee. De les gaat goed en het voelt goed om mezelf fysiek wat af te kunnen matten. Ik heb, behalve wat spierpijn, geen klachten overgehouden aan de vorige les dus ik durf er weer wat voller voor te gaan. Dat betekend morgen waarschijnlijk weer spierpijn maar daar kom ik wel overheen.
Het is fijn om fysiek moe te zijn. Dat is een andere moeheid dan de lusteloosheid overdag. Nog beter is het om te merken dat ik mezelf ook fysiek in kan spannen. De trainer laat mij vrolijk met de snellere groep meerijden… Geen genade! Na vijf rondjes ligt mijn tong op mijn schoenen, maar ik zit nog steeds bij de groep. Nog even en ik rijdt weer op kop… Haha!
Reactie plaatsen
Reacties
Herstel na een operatie wil je altijd veel sneller dan het eigenlijk kan dus, Jos, je zult je rust moeten nemen en dat helpt je om er weer sneller bovenop te komen. We kennen "je siësta". Sla we gewoon over. Maar dan ........de avond .....de schaatsbaan.........uit je dak !!!!!!!!! Lekke fysiek moe zijn !!!! Ook al hangt je tong bijna op je schaatsen. Pas op ééé !!!!!!! Maar prachtig gereden en een goed gevoel !!!!!!! Veel beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!