Jos: "Streepje voor"

Gepubliceerd op 30 oktober 2018 om 21:52

Afgelopen zaterdag was het Halloween hier in de wijk. Daar wordt altijd erg veel aan gedaan hier. Toen de duisternis in was gevallen zijn we een rondje gaan lopen met de kinderen om de duistere creaties van iedereen te aanschouwen. Voor mij was dat de eerste keer na de operatie dat ik tussen de mensen liep.

Dat voelde heel vreemd. Ik had continu de neiging om mijn handen voor mijn buik te houden. Ook als de kinderen in de buurt zijn ben ik altijd nog erg beschermend. Niet altijd bewust, maar ik merk het wel. Mijn buik voelt zwak.

Ik heb geen fysieke klachten overgehouden aan de operatie. Het voelt nog vreemd als ik mijn blaas leeg plas. Dan trekt het wat aan de linkerkant. Maar ook dat wordt al minder. Ik ben erg blij met hoe de operatie verlopen is en hoe alles geneest. Dat had veel slechter uit kunnen pakken.

Bij Halloween was er een tent waar ‘dokters’ een operatie uit aan het voeren waren. De kinderen mochten met een tang snoep uit een ‘buik’ pakken. Er lagen een paar stukken worst die de darmen voor moesten stellen. Dat vond ik vreemd om te zien. Nog geen 4 weken geleden lag ik echt op de operatietafel. Ik liep mijn buik nog te beschermen.

Ik moest erom lachen. Ik weet hoe het voelt om daar echt te liggen. Best bizar. Mijn chirurg was wat subtieler dan de kinderen. ‘Hah’, dacht ik. ‘Ik heb echt een streepje voor!’

 

Best een flink streepje voor... Het litteken is 21 centimeter lang.

Reactie plaatsen

Reacties

Madeleine Cijsouw
5 jaar geleden

Heej lieverds. Vanochtend jullie verhalen van de afgelopen twee weken 'bij' gelezen. Ik blijf het bijzonder vinden hoe jullie je er doorslaan.
We denken veel aan jullie. Veel liefs uit Zeeland.

Marij-Daniëlle
5 jaar geleden

Wow Jos wat een litteken. Ziet er overigens wel ondanks de grootte netje uit (de genezing). Een echt “strijders” litteken 💪🏻

Rinus en Marieke.
5 jaar geleden

We kunnen best begrijpen, Jos, dat wanneer je tussen een heleboel mensen loopt jezelf toch als het ware wil beschermen. Het is allemaal nog pas gebeurd en mocht er iemand flink tegen je aanstoten dan zou dat toch niet zo leuk zijn.Verder lezen we dat het stapje voor stapje vooruit gaat en dat zijn enorm goede vooruitzichten. "Dat geeft de burger moed"maar dat hebben we al meer geschreven. We zijn blij dat het kalmpjes aan de goede kant op gaat!! We denken aan je en ook aan Tamara en de kinderen. Veel beterschap en heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!