Jos: "Weekend!"

Het is weekend. Sinds de bestralingen kijk ik weer echt uit naar het weekend. Even niet naar het ziekenhuis en even geen chemopillen slikken. En vooral, even geen plasregime als ik bestraald moet worden. Tot nu toe vind ik dat het meest vervelend aan de bestralingen. Samen met het vooruitzicht dat er weer bijwerkingen komen.

De vermoeidheid is nog steeds waar ik het meeste last van heb. Samen met een dunnere huid door de chemo waardoor ik last heb van de zon. Dat zorgt ervoor dat ik me overdag een beetje opgesloten voel. Ik zit echt middenin de behandelingen.

Dat ik middenin de behandelingen zit is ook te merken aan de afspraken in de agenda. Voor de chemoradiatie begon had ik 25 afspraken voor bestraling, 5 afspraken met de radiotherapeut en 7 afspraken met de oncoloog. Inmiddels kan ik alweer 7 afspraken voor de bestraling wegstrepen. Een kwart is alweer achter de rug.

Alle bestralingen staan in de ochtend gepland. Dat zorgt voor structuur in mijn dag. ’s Ochtends naar het ziekenhuis. Lunch. Siësta. Iets rustigs doen. Diner. Joyce en Joey op bed leggen. Stukje wandelen of iets ondernemen. Bloggen. Dat is grofweg mijn dagindeling sinds de bestralingen gestart zijn. Meer dan genoeg op dit moment voor mij.

Maar nu eerst weekend. Met de warmte denk ik dat mijn siësta blijft. Verder staat er niets in de agenda. Heerlijk. Morgen met Tam bespreken hoe we invulling gaan geven aan die lege planning!