De bestraling van vandaag staat al vroeg in de planning. In iets meer dan een half uurtje rijd ik door de spits naar het ziekenhuis. Onderweg drink ik een halve liter water. Een kwartier eerder dan de vorige keer toen mijn blaas niet vol zat.
Dat kwartiertje maakt het verschil. Mijn blaas is vol als ik op het bestralingsapparaat lig. Iets meer dan 30 minuutjes later sta ik, met geleegde blaas, weer buiten. Op het gemakje tuf ik ook weer binnen 40 minuten naar huis. Sneller kan bijna niet.
De rest van de dag houd ik me rustig. Na de siësta kijk ik de Tour de France. Een geweldige solo van Kruijswijk eindigt op een paar kilometer voor de meet. Tom Dumoulin rijdt naar een knappe tweede plaats. Helaas geen Nederlande overwinning op de Alpe d’huez, maar Nederlanders maakten wel de koers vandaag.
Als ik Joyce op bed gelegd heb rijd ik naar Poppel. Ik heb met een kennis afgesproken om een rondje te gaan wandelen. We genieten van de laatste zonnestralen in de landelijke Belgische omgeving. Iets te laat rijd ik weer naar Tilburg. Morgenvroeg staat de volgende bestraling op het programma. Peter, bedankt!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat maakt het verschil: een kwartiertje. Weet je dus nu ook ! Volle blaas en bestraling en klaar is "Kees". Jos, dat gaat goed ! We halen onze blogschade even in want ik had een kapotte computer maar we zijn nu weer in de race om nog even bij "um " in de Tourtaal te spreken.Je blijft hem voor !!!!!! Heel veel STERKTE !!!!!!!!!