“Waar gaan jullie naar toe op vakantie?”, vraagt de bakker aan Tamara. Een onschuldige vraag. Ik weet zeker dat Tamara de vraag graag zou beantwoorden met een plaats en een land. Nu moet ze vertellen dat we vijf weken ziekenhuis geboekt hebben.
Vandaag is Joyce de hele dag thuis. De zomervakantie is begonnen. Voor haar valt het ritme van school weg. Haar vriendjes en vriendinnetjes uit de klas. Wij zullen de vakantie voor haar in moeten vullen. Ook met andere dingen dan het ziekenhuis.
Dit soort dingen zijn best pittig. Het vraagt veel van ons gezin. Ik doe mijn best om mijn steentje bij te dragen, maar de consistentie daarin ontbreekt. Af en toe voel ik me een zombie. Ik ben er wel, maar ook niet. Door de chemo gaan dingen langs me heen. Dat is een van de bijwerkingen die niet in de bijsluiter staat.
Vanmorgen voel ik me best aardig. Tamara is met Joyce naar het zwembad en Joey en ik stoeien op het grote bed en we gaan naar de speeltuin. Na de lunch gaat het kaarsje uit. Ik druip af naar boven voor mijn siësta en Tam neemt de kinderen op sleeptouw. Pas bij het avondeten ben ik er weer een beetje.
Ik hoop dat de effecten van de chemo verder afzwakken. Dat we met het gezin leuke dingen kunnen doen. Vakantie zit er misschien niet in, maar er zijn genoeg leuke dingen in de buurt. Elk moment dat lukt moeten we pakken. Als we dat niet doen wordt het nog een lange zomer.
Reactie plaatsen
Reacties
Hallo Jos
Heb zojuist de Blog (Zomervakantie ) gelezen,
Het is voor jullie allemaal een moeilijke tijd maar ik vind jullie allemaal super zoals jullie met het ziek zijn omgaan.Je verjaardag was ik vergeten maar dat komt omdat we 29 juni weer oma en opa zijn geworden.
Het leven gaat door,we wensen jullie allemaal het beste en nog heel veel verjaardagen toe.
Heel veel sterkte met de behandelingen.
Groeten Adrie en Tonny
Het is heel pittig voor jullie, Jos en Tamara, maar jullie komen hierdoor. Sterkte en zet 'm op. Een lieve groet van ons.
Da's best pittig ! We kunnen ons voorstellen dat dat veel van jullie vraagt. Jij, Jos wil natuurlijk ook het bekende steentje bijdragen. Maar dat gaat jullie wel lukken alleen zal het weer met de bekende ups en downs moeten. Het is de harde waarheid. Je wil zo graag een berg stenen bijdragen en soms lukt dat niet.Begin maar gewoon met een steentje, trouwens dat doe je al een hele tijd en na verloop van tijd worden dat twee steentjes en zo groeit die berg toch ! Alles kan niet tegelijk en wij begrijpen dan, op afstand, dat je daar veel moeite mee hebt. Maar blijf proberen, blijf schrijven, blijf misschien over een poosje drie steentjes bij te dragen en dan vier. Stap voor stap, denken wij, dan kom je er ook. Denk ook om je rust, neem die vooral, je siësta ! Blijf die nemen, blijf gewoon proberen en blijf dan kleine leuke dingen te doen met je gezin. Kleine leuke dingen kunnen dan ook weer grote leuke dingen worden. We blijven in de race ! We staan aan de kant, we moedigen je aan ! Je blijft "um"voor !!! Zie elk moment dat lukt als een overwinning en er komen meer momenten met meer overwinningen. Pak dus, zoals je schrijft, elk moment en als je elk moment pakt zul zien dat het wel een lange zomer wordt maar ook best nog een aardige zomer. Blijf hopen, blijf sterk, blijf moed houden. Je bent er sterk genoeg voor. Jullie zijn er sterk genoeg voor !!!!!!!!! Wij wensen jullie allemaal héél véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!