Jos: "Gehaald!"

Gepubliceerd op 31 mei 2018 om 21:46

Het duurde even, maar ik heb het gehaald. Ik ben de nacht doorgekomen. Piekeren 2.0. De 5x sterkere prednison is ook een pepmiddel. Ik ben moe, maar mijn hersenen werken ’s nachts op volle toeren door. 11 uur, 12 uur, 0:13 (wonen wij), 1 uur, 1:23 (ook mooi op de digitale klok), 2 uur, 2:30 uur. Daarna ergens ging het lichtje pas uit. Ik zal blij zijn als ik twee nachten verder ben, dan hoef ik dat middel niet meer te slikken. Hopelijk slaap ik vannacht beter!

In de ochtend de intake bij de oncologiefysiotherapie. Goed gesprek gehad over wat ik wil bereiken en wat de fysio kan betekenen. Mijn doelen zijn mijn conditie en kracht op peil houden en mijn buikspieren sterker maken. In mijn buikspieren zit een gat in voor mijn stoma. Normaal merk ik daar niets van maar bij belasting voel ik het wel. Juist die buikspieren zijn belangrijk voor de komende operaties.

’s Middags is niet veel over te vertellen. Slapen en rusten. In voorbereiding op dag 4 van de vierdaagse. Joyce, oma en ik hebben er zin in. Gelukkig voel ik me goed genoeg om mee te gaan. Vooral de drukte kost veel energie. Het lopen gaat goed. Ongelooflijk hoeveel mensen er meelopen. Bijna de hele route staan er toeschouwers langs de kant. De sfeer is geweldig! Supertrots haalt Joyce haar medaille op. En terecht, die heeft ze verdient! We hebben het gehaald!

 

Reactie plaatsen

Reacties

Sylvia van Stee
6 jaar geleden

Toppers. Wat zal oma ook genoten hebben. Van mij voor alle drie een medaille.

Jannie de Bel
6 jaar geleden

Superdesuperdesuper. Wat een drukte, wat een sfeer. Over heel de route dweilband, twee drumorkesten, statafels met bier, wijn, bejaarden voor hun verzorgingshuis met armen omhoog en handen klappen in hun rolstoel, opa's, oma's, ooms, tantes, vrienden, familie, volgens mij was heel Tilburg op de been. Als nuchtere Zeeuw weet je niet wat je ziet. Maar bovenal was ik de trotse moeder en oma.

Rinus en Joke Slabbekoorn
6 jaar geleden

Wat een topprestatie Jos!!!!trots op je ,je doet het toch maar!bijzonder om samen met Jocye en oma te lopen!!!

jos de bel
6 jaar geleden

goed gedaan jos en jocye en oma te lopen

en heel leuk onder weg wat een goeie sfeer

groetjes johAN EN JOPIE

Bram en Marie Slabbekoorn
6 jaar geleden

Knap gedaan Jos ga zo door met de steun van je gezin en familie en vrienden.

Ella de Lange
6 jaar geleden

Op Biezelinge ook inhalen met een dweilban dje. En zwaaiende bejaarde mensen hier .Gezellige sfeer.. Super Jos dat jullie er zo van genoten hebben .Prestatie.

Rinus en Marieke.
6 jaar geleden

Alle ingrediënten zitten weer in je lichaam om aan de tweede wedstrijd te beginnen en.........daar ben je al aan begonnen. Als we zo de laatste twee blogs lezen vinden we het het goed klinken. Maar al die ellendige bijwerkingen van die eerste dagen dat zo'n chemo weer moet worden opgestart zijn nu ook niet direct om lekker naar huis te schrijven, in figuurlijke zin ! Want...................blijf, blijf schrijven niet alleen voor alle familieleden kennissen enz. maar voor jezelf. Schrijf alles van je af. We denken dat je daar heel veel voordeel van hebt. De ups en de downs zullen regelmatig hun kop weer wel eens gaan opsteken maar er zit zoveel kracht in jou dat je die wel weer te boven komt. We kunnen dit natuurlijk allemaal makkelijk tegen je zeggen maar jij bent toch nog steeds het "lijdend voorwerp" ( om er nog maar eens een taalkundige korte term tegen aan te gooien ) Jos, je bent een kanjer ! Als we dan zo die foto's zien, dan zien we twinkelende ogen bij de vierdaagse en zo moeten die ogen ook blijven. Blijf..............schrijven maar blijf ook twinkelen ! En.............ga de komende weken de wedstrijd weer in met de gedachte van: "Mij krijgen ze niet !" Zeker "um"= de kanker ga jij een eind voor blijven !!!! Hij zal wel eens proberen maar blijf sterk, heel sterk. We wensen je daarom weer ontzettend véél STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Lydie Rijsdijk
6 jaar geleden

Super Kanjers zijn jullie. Wat een doorzettingsvermogen. Petje af.

Ilse
6 jaar geleden

Wat een prestatie. Voor jou, voor Joyce, maar ook voor de rest van je gezin. Jullie hebben ongetwijfeld ook moeilijke momenten. Toch staan jullie er iedere keer weer. Samen. En dat geeft kracht. Zo slaan jullie je ook door deze tweede chemo heen en straks ook door de derde. Je blog geeft kracht. Met de positiviteit waarmee je negatieve dingen omschrijft werkt inspirerend. Je zou er een boek van moeten maken. Straks. Als jullie terug kunnen kijken op een zware, maar ook mooie periode. Een periode van kracht, samen zijn en veel liefde.

Ramona
6 jaar geleden

Wat prachtig dat jullie deze vierdaagse met elkaar hebben kunnen lopen, KANJERS!