Onze kinderen weten goed dat papa ziek is. Vanaf het begin zijn ze betrokken. Joyce en Joey duwden mijn bed toen ik naar de coloscopie ging. Nog niet wetende dat ik kanker heb. Achteraf ben ik daar blij om. We stonden er toen als gezin, en dat blijft zo.
Maar, hoe leg je kanker uit aan kinderen van 3 en 5? Hoe vertel je wat er gaat gebeuren met papa? Waarom reageren papa en mama anders dan anders? Leg dat maar eens uit.
We proberen alle vragen te beantwoorden die ze hebben. “Papa, wat is kanker?”, vraagt Joyce. “Euhm, ja schat. Een ziekte in papa z’n lijf. Die zorgt ervoor dat papa ziek wordt.” “Maar hoe komt dat dan?” “Nou schat, je lijf bestaat uit allemaal kleine bolletjes. Die heten cellen. En een paar van die cellen in papa z’n buik doen raar.” “Ja maar papa…”. Okay, te moeilijk. Simpeler Jos!
Er zijn avonden dat ik geen boekje lees voor Joyce, maar dat ze alleen vragen heeft over kanker. Ze neemt alles in zich op. Inmiddels vormen de kinderen een beeld van wat kanker is. Allebei op hun manier. Geholpen door de boeken “Lucas en de ziekte die kanker heet” en “Grote boom is ziek” blijven we die vragen beantwoorden. Kanker uitleggen in Jip en Janneke taal… Dat is hogere opvoedkunde.
Reactie plaatsen
Reacties
Hogere opvoedkunde... wat ik geleerd heb in mijn carrière is dat je ( idd in Jip en Janneketaal) eerlijk moet zijn tegen kinderen. Anders bestaat de kans dat kinderen een eigen beeld bij iets gaan bedenken en dat beeld kan veel heftiger zijn dan de waarheid is. Volgens mijn inschatting doen jullie het helemaal goed en ik ga er altijd van uit dat wanneer je iets doet vanuit je hart het altijd goed is! Liefs uit Goes
Van een afstand leef ik met jullie mee en lees ik steeds weer met respect jullie blog. Opvoeden...niemand heeft er les in gehad. Ik ben pedagoog, heb jaren in de jeugdhulpverlening gewerkt en toch heb ik pas geleerd wat opvoeden is toen ik voor het eerst een klein hulpeloos wezentje in mijn armen mocht sluiten. Opvoeden, de moeilijkste les van mijn leven. Jullie doen het hartstikke goed. Uitleggen dat papa ziek is, hen meenemen in het proces en hen uitleggen wat er is. Ook al is het soms lastig, het feit dat je het probeert toont je kinderen dat je ze belangrijk genoeg acht om ze te betrekken in iets wat moeilijk is. Dat geeft ze zelfvertrouwen en kracht. En maakt dat ze durven vragen. Petje af.