Wat gebeurt er met mensen die de diagnose kanker krijgen? Waarom zijn ze ineens niet meer op hun werk? Hoe kan het dat ze zich terug trekken uit het sociale leven? Die vraag heb ik vaak gesteld. Voorheen had ik geen inzicht in wat er gebeurt nadat iemand te horen krijgt dat hij/zij kanker heeft. Nu wel…
Na de diagnose kanker komen de klappen. In rap tempo. Er is onzekerheid. Bam. Emoties. Bam. Einde toekomstplannen. Bam. Einde vertrouwde leven. Bam. Ziekenhuisbezoek. Bam. Scans. Bam. Chemotherapie. Bam. Bestraling. Bam. Stoma. Bam. Schijnbaar zonder einde. Bambambam.
Het vervelende bij kanker is, die klappen kun je niet ontwijken. Je moet incasseren. Dat neemt je helemaal in beslag. Als je al niet moe bent van de kanker, dan ben je het van alles wat frontaal op je af komt. En niet alleen op jezelf, ook op mensen om je heen.
De klappen van de diagnostiek heb ik nu gehad. Even rust. Lichtpuntjes zoeken. Een paar dagen om voor te bereiden op de klappen van de behandeling. Afgelopen maandag zag ik de stoma niet zitten. Woensdag lukt het om mijn stoma te zien als eerste behandelstap. Nu hoop ik dat de stoma er donderdag komt. Je leert meeveren met de klappen.
Ronde 1 verliest iedereen van kanker. Dat is zwaar. Maar ik heb geluk. Mijn prognose is goed. Ik mag het gevecht aangaan om de kanker te overwinnen. Zoveel mensen hebben dat geluk niet. Waarom ik wel???
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi andere bammetjes, waarom? Een oud stopwoord hoe gemakkelijk gezegd .
( je krijgt , wat je verdiend) hoe vaak zeggen mensen dat op allerlei gebied . Hoe wrang, en hoe bizar als je dat geluk niet hebt en het wel alleen maar BAMbambam is. Het waarom op jou vraag en op onze vraag is er niet. Ondanks alles zijn wij heel blij dat jij dat geluk wel hebt want Tamara en je kindjes hebben jou ook heel hard nodig , net zo hard als jij hun nodig zal hebben . Dus zet hem op en geniet tussen de bambammen door van al het goeds en moois wat jullie samen hebben . Want dat is de kracht om terug te bammen . Liefs van ons de pech bammetjes!
Hoi hoi
Dat laatste zinnetje.... Wat heb ik me dat vaak afgevraagd. Toch nog een taak? Je liefhebbende man en dieren niet alleen achter moeten laten. Ach IK LEEF ZONDER DIE Kanker. En dat is het mooiste geschenk na afloop van hetvreselijke gevecht. Je doet het zo goed. Komt wel goed!!!!