Met open Blik

Vanmorgen kreeg ik deze foto als herinnering op mijn telefoon, ik heb de foto's van Jos kunnen koppelen aan mijn account en krijg daardoor ook herinneringsfoto's die hij zelf heeft gemaakt. Vandaag 4 jaar nadat hij deze foto heeft gemaakt op de Weissensee is er veel gebeurd en moet je deze mooie blik eens zien die hij heeft en waar wij even een kijkje in mogen nemen door zijn ogen. In 2017 waren we hier samen en heb ik deze magische plek ook mogen beleven vanaf het ijs. In 2017 is mijn vader toen Jos aan de start stond voor zijn toertocht op de Weissensee overleden aan de gevolgen van darmkanker. Het was heel dubbel om hier te staan, maar ben er zo dankbaar voor dat we dit toen wel zo hebben gedaan. Ik kon toen heel mooi stilstaan bij mijn eigen stuk verdriet en de mooie herinneringen die ik ook als klein meisje al had aan mijn vader als we gingen schaatsen. Een jaar later gaat Jos de uitdaging nog een keer aan om 200 Km te schaatsen in Zweden en deze keer lukt het hem op de 200 Km uit te rijden. Wat natuurlijk nog bijzondere was toen we niet veel later te horen kregen dat hij net als mijn vader ook darmkanker bleek te hebben.

Op deze foto in 2020 heeft Jos samen met Peter Nouwens zich ingezet om vanuit de ijsclub Tilburg een groep mensen voor te bereiden en mee te laten schaatsen. 

Vorig jaar zag en voelde ik steeds meer dat Jos achteruit ging, maar hier kwam hij zelf nog niet voor uit. Het zal ook rond deze tijd zijn geweest dat ik hem voorstelde om samen naar Barcelona te gaan omdat we dat jaar 20 jaar samen waren en hij 5 jaar ziek zou zijn. Toen ik het hem voorstelde om hier in april heen te gaan gaf hij aan waarom niet al in de voorjaarsvakantie en ik: 'Nou uhm dat is over twee weken al", Gelukkig heb ik toen ook naar mijn gevoel geluisterd en ben ik als een gek alles gaan plannen en boeken, zodat we hier ook nog gewoon samen heen zijn geweest.

En vandaag is het alweer bijna 10 maanden dat je fysiek niet meer bij ons bent en we heel ver zijn met het boek wat je natuurlijk nooit had willen schrijven, maar als het dan toch moet dan maar goed! In de titel van het boek zal ook je open blik naar voren komen en de trots en energie die je tot op het allerlaatste steeds met je mee hebt genomen.