Wow wat hebben wij veel meegemaakt de afgelopen weken en ook afgelopen ruim 20 jaar samen. Al meer dan 20 jaar kennen we elkaar en bij het uitzoeken van de foto’s voor de dienst komen veel van de herinneringen terug van kort maar ook van lang geleden. Wat hebben we samen en met de mensen om ons heen veel puzzelstukken gecreëerd die de afgelopen weken allemaal in elkaar gezet moesten worden. Ik weet niet hoe, maar het is ons gelukt om de puzzel te leggen. Het was een intense tijd met veel nieuwe dingen die op ons pad kwamen. Een nieuwe fase, waarin we niet wisten hoe veel tijd we hadden en wat we konden verwachten.
De afgelopen 5 weken ging heel snel van nog de week daarvoor samen zijn in Barcelona tot nu dat je er lijfelijk niet meer bent en je op de mooiste plek ligt die we konden vinden. Alles heb je in de afgelopen 5 weken nog zelf mee kunnen maken en mee vorm kunnen geven. Ik weet nog dat je zei dat we bijna geen tijd kregen om aan deze nieuwe fase te wennen zo snel ging het. Ik heb ontzettend veel bewondering voor de manier waarop je deze laatste intense fase met ons bent ingegaan tot op het allerlaatste moment vorige week 1 april de dag van de euthanasie.
Alles was goed doorgesproken met ons, met de kinderen, met de begrafenisondernemer en zo kon je op 1 april in het bijzijn van mij en Joyce overgaan naar je volgende fase. Joey had een vier het leven taartje gekocht voor deze dag en samen zaten we naast je bed. Je liet de kinderen het gedicht van Toon Hermans horen en daarna las je ons voor uit je laatste werk wat je ook nog even had getypt. Wat was dit mooi om ons stukje uit je laatste blog te horen vanuit jou. Tot op het laatste moment had je de controle over hoe jij het wilde. De kinderen hadden een kist voor herinneringen en daar kwam het eiland op en dat moest natuurlijk af, zodat jij ernaar kon kijken en wist hoe ons gezamenlijke eiland eruitzag.
Het was een intense dag die 1 april in 2023, maar wat ben ik dankbaar dat we dit op deze manier nog zo samen konden beleven ♥♥♥
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Tamara. Wat hebben jullie het goed gedaan. Dit wil ik nogmaals benadrukken. Hier vinden wij troost uit. De trots overheerst op dit moment het verdriet. Trots op Jos, op jou en de kinderen. Trots op Marijn en Jolanda, Melvin en Levi. Wat een lieve schoondochters hebben wij op ons pad gekregen. En wat een mooie jongens hebben wij groot gebracht. Ik zou het van de daken willen schreeuwen. Gelukkig is er de blog waar ik ook wat op kan schrijven. Ook dit is voor ons een groot stuk van het verdriet delen met de mensen die de blog lezen. Gedeelde smart is halve smart. Lieve mensen, ook wij willen jullie hartelijk bedanken voor alle steun die jullie niet alleen Jos, Tamara en de kinderen gegeven hebt maar ook ons en Marijn en zijn gezin. We proberen met de kracht die jullie ons allemaal gegeven heeft door te gaan. Ook namens Rinus: bedankt nogmaals. Zoals Jos schreef op zijn laatste kaartje naar ons: accepteren en doorgaan. Carpe Diem.
Lieve Belletjes,
Wat een prachtige dag was het Goede Vrijdag,
Prachtig omdat het allemaal in elkaar paste.
Verdriet om het missen op aarde van Jos zal er altijd zijn.
Maar bij dat verdriet kijk dan als het avond is naar die ster die knipoogt en zegt “Het was goed zo”!
De mooie en fijne herinneringen zullen dan winnen van het verdriet!
Weet dat jullie zeker trots mogen zijn op, en met elkaar!
Gelukkig kennen wij in ons gezin ook dit gevoel!
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Lieve Tamara,
Ik heb het je al eerder deze week gezegd, maar wat ben jij dapper en sterk! Joey en joyce hebben in Jos en jou zo’n mooi voorbeeld 💝
Mooi hoe je dit weer hebt verwoord. Liefs!
Lieve Familie, wat was het een mooi en waardevol afscheid als ik zo alle blogs volg en lees vanaf het allereerste begin. Krachtig en moedig zoals jullie dit allemaal gedaan hebben. Alle respect en een voorbeeld voor velen! Alle goeds en troost voor de toekomst!! Lieve groet, Lydie
Lieve Tamara,
Heb vandaag de afscheidsviering bekeken. Wat hebben jullie alles toch mooi in elkaar gezet, net zoals jullie de afgelopen 5 jaar met alles zijn omgegaan. Jullie zijn een voorbeeld voor velen in mijn ogen. Wat zullen jullie hem missen nu hij niet meer fysiek bij jullie is. Maar weg gaan zal hij nooit. In alle kleine en grote dingen zullen jullie hem bij je voelen. Dat je maar veel fijne herinneringen met elkaar mag blijven ophalen. Veel liefs Esther
Lieve Tanara,
Wat heb je mooi geschreven over deze intense heftige tijd. En wat klopt het dat je amper aan de fase van het echte ziek zijn hebt kunnen wennen, want wat ging het hard…
Vrijdag was een mooie dienst, je mag trots zijn op hoe jullie dit hadden geregeld en hoe je zelfs nog een lach had voor je kinderen.
Sterkte en heel veel liefs ❤️
Wat heb je dat mooi verwoord
Ik volg jullie al een tijdje omdat wij in dezelfde situatie zijn. Ik heb veel geleerd door het lezen van de blogs van Jos en ongelofelijk hoe positief en sterk jullie altijd zijn gebleven. Dat lukt mij niet altijd en heb daar veel bewondering voor. ❤️
❤️❤️
Heel bijzonder als ik dit lees,tranen schieten in me ogen,zo alles samen geregeld diep respect voor jullie allemaal,verdriet is iets dat overkom je ieder op zijn eigen manier maar maak je ook sterk als je het kan delen met wie dan ook heel veel liefs en dikke knuffel 💋💋💋.