Hepas = lever en itis = ontsteking (bron). En nee, het is niet zo ernstig als het klinkt. Mijn lever reageert op de chemokuren door lichte ontstekingsverschijnselen. Deze en de vorige meeting lopen de waarden iets op, en nu zijn ze boven de ‘drempelwaarden’. Maar omdat duidelijk is waar het vandaan komt en de waarden nog lang geen alarmerend niveau hebben bereikt, is er niets aan de hand. Bovendien is het mijn laatste chemokuur, dus de lever herstelt vanzelf.
Voor mij viel het puzzelstukje wel op zijn plaats. De chirurg in het Maxima Medisch Centrum vind het prettiger om even te wachten met een operatie na een chemo omdat dan de lever wat minder ‘papperig’ wordt. Als ik als leek deze twee gesprekken combineer dan vermoed ik dat het papperige meetbaar is aan de ontstekingswaarden van de lever.
Maar goed. Vanmorgen vroeg naar het ziekenhuis. De weg was gelukkig goed begaanbaar en vrij van ijzel, dus we waren er ruim op tijd. Daarna het inmiddels vaste riedeltje. Prikstoel voor bloedafname, oncoloog voor het bespreken van de bloedwaarden en hij was extra alert op mijn tromboflebitis. En daarna naar de dagbehandeling voor de chemo. En woensdag ben ik niet alleen van mijn chemopompje verlost, maar ook van mijn PICC lijn. Fase 1, de chemo, afgerond. Yessss!
Maar voor het zover is eerst deze chemo doorkomen. Vanmiddag heb ik op mijn bed gelegen en net voor het eten moest ik overgeven. Nog een weekje doorkomen en dan… Op naar de operatie!
Reactie plaatsen
Reacties
Sterkte Lieve Jos!
We denken aan je liefs Bert en Anne
Hoi Jos! Zet hem op! We denken aan jullie!!