Sinds gisteren merk ik dat ik vooruit ga. Ik voel me beter en de scherpe randjes zijn eraf. Toch heb ik zaterdag de halve middag op bed gelegen. Bijna… bijna! Ook vandaag merk ik dat het weer iets beter gaat. Samen met een kennis wandel ik 10 kilometer in het heerlijke winterzonnetje. Ongelooflijk dat we vorige week op het ijs stonden met de kinderen.
Ik zie er nu al naar uit om weer te sporten. Conditie opbouwen voor de operatie. Hoe fitter je bent voor een operatie, hoe sneller je herstelt. En alles wat ik kan doen om mijn herstel te bevorderen doe ik. Dat is ook een motivatie voor mijn chemowandelingen. Proberen om de goede conditie die ik had voor de chemotherapie zo veel mogelijk vast te houden.
Dus zodra het goed voelt ga ik mijn chemowandelingen afbouwen en het hardlopen, skeeleren en mountainbiken weer oppakken. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat. Het is stiekem best een beetje spannend omdat het sporten voor mij een graadmeter is hoe ik ervoor sta. Voor de chemo fietste ik zonder problemen 75 kilometer op de mountainbike. En nu???
Gelukkig weet ik uit ervaring dat mijn conditie wel weer terug komt. En dat ik niet moet kijken naar die 75 kilometer voor de chemo, maar naar het plezier om überhaupt te fietsen. Gewoon lekker sporten, dan komt de rest vanzelf.
Maar eerst de laatste restjes chemo uit mijn lijf. Ik ben blij dat het eindelijk zover is!
Reactie plaatsen
Reacties