Vandaag voelt mijn onderarm van mijn linker arm, onder de PICC lijn, niet prettig. Achteraf heb ik afgelopen maandag op de dagbehandeling al gezegd dat mijn onderarm raar aanvoelde, maar zo erg was het niet. Maar vandaag was het pijnlijk. Na het avondeten besluit ik na aandringen van Tamara toch de huisartsenpost te bellen.
Daar ben ik inmiddels geweest, maar voor ik bij de arts ben vertelt de verpleegkundige dat ik in overleg met het Catharina ziekenhuis toch eerst langs het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg mag. En daar ben ik nu. Ze hebben net een echo gemaakt van mijn arm en ze zijn aan het overleggen wat er gaat gebeuren. Maar er zit een tromboflebitis, een ontsteking in de aderen als gevolg van een stolsel. Tamara heeft dus terecht aangedrongen om even te bellen.
Ik ben benieuwd wat de uitkomst hier gaat zijn. Ik denk dat dit het afscheid wordt van mijn PICC lijn. Een snelle zoektocht op internet leert mij verder dat steunkousen (heb idee hoe dat heet voor een arm) en geduld de 'normale' behandelingen zijn. Maar in hoeverre ik normaal ben met de chemo…
En toen kwam de arts binnen. Mijn PICC lijn blijft zitten, die aderen zien er goed uit. Voor nu krijg ik een anti stollingsmiddel wat het probleem zou moeten verhelpen. De ontstekingswaarden in mijn bloed zijn goed dus er is geen acute actie nodig. Gelukkig maar, ik heb de PICC lijn nog 1x nodig!
Reactie plaatsen
Reacties
Dat was schrikken. Zit ik gezellig te appen met Tam over de sneeuw. Misschien kan Jos als hij zich goed voelt wel meehelpen met een sneeuwpop krijgen we een appje van jou. Ik zit bij de HAP. Misschien trombose in mijn arm. Dan lijkt Tilburg ineens wel heel ver weg. Gelukkig houd je onder die omstandigheden ook je humor. Zit je op de SEH te wachten schrijf je Tsja.....het leven van een kankerpatiënt lijkt op het leven van een tulpenkweker. Het gaat niet altijd over rozen.
Liefs Pa en Ma.
Dat was even schrikken. Hopelijk doet het stollingsmiddel zijn werk. En kunnen jullie met z'n allen vandaag genieten van de sneeuw. Lieve groetjes van ons