Niet schrikken van de titel. Ik ga dood. Iedereen gaat dood, dat is niet het nieuws. Het nieuws wat wij gisteren gehad hebben betekend dat mijn doodsoorzaak waarschijnlijk kanker wordt en dat mijn tijdstip van overlijden een stuk dichterbij is gekomen.
Wat ik moeilijk vind is niet de dood. De dood is in mijn ogen de mooiste uitvinding van het leven. Het gaat wel diep nu, ik probeer dat uit te leggen... Stel dat de dood er niet zou zijn, dan zou er nergens geen uitdaging in het leven zitten. Zonder de dood maakt het niet uit of je iets vandaag, morgen of volgend jaar doet, de zin gaat uit het leven. Juist doodgaan en ouder worden zorgt ervoor dat er een bepaalde urgentie in het leven zit. Een drive om eruit te halen wat er in zit.
Ik heb het gevoel dat ik veel uit het leven gehaald heb. Ik heb een lief gezin, familie en vrienden om mij heen en ik heb dingen gedaan die anderen nooit zullen doen. Je moet een kronkel in je hoofd hebben om een alternatieve Elfstedentocht te schaatsen, maar het is een hoogtepunt in mijn leven.
Veel dingen zijn niet af. Het moeilijkst vind ik dat ik dat achter moet laten. Niet alleen met de dood, maar ook in de strijd tegen kanker. Er niet kunnen zijn voor Tamara, Joyce en Joey doet ontzettend veel pijn.
Maar nu maak ik het te zwaar. Maandagmiddag bespreken we de opties met de oncoloog. Ik leef!
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Jos, dat is inderdaad schrikken zo'n titel. Uiteraard heb ik verder gelezen en dan zie je dat het de realiteit is. Hoe hard ook. Hoe sterk je ook bent. Alleen het is te vroeg.het is niet af.
Lieve Jos,
Dat is inderdaad wel een heftige titel van deze blog. Je hebt alleen wel de volgorde omgedraaid. Waar je begint met “ik ga dood”, eindig je met “ik leef”. Ik
Het nu is “Je LEEFT !”. Er staat je weer een gigantisch zware strijd te wachten en dit keer helaas met zeer slechte vooruitzichten.
Praat met Tamara, de kids en jouw ouders. Vertel ze alles wat jouw leven speciaal heeft gemaakt en wat ze voor jou hebben betekend.
Welk behandelplan er ook zal worden opgesteld: het zal zeer zwaar worden en ook al denk je dat je er niet voor Tam en de kinderen kunt zijn: er zullen ook lichtpuntjes zijn tijdens dit pad, hoe klein misschien ook. Pak die momenten en maak er mooie sterretjes van, waar Tam en de kids later met een smile naartoe terug kunnen kijken.
Beste Jos, we durfden eigenlijk niet verder te lezen maar hebben het toch gedaan. Het is wel ontzettend moeilijk om hier op te reageren. Je gaat een zware periode tegemoet. Maar maandag hoor je het behandelplan van de oncoloog. Nu leef je nog en wat er tijdens dat behandelplan allemaal gaat gebeuren zal veel van je vergen. We denken aan je en leven met je mee en ook met Tamara en de kinderen. Heel veel STERKTE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!