Vandaag alweer twee weken geleden op “Goede Vrijdag” dat we je begeleid hebben naar die mooie plek op de Natuurbegraafplaats in Alphen. Wat was het een mooie viering van jouw afscheid hier op aarde. Waar in de week voorafgaande aan de dienst elke dag van alles anders liep dan we hadden verwacht of als een verrassing kwam. Was “Goede Vrijdag”, echt een goede vrijdag en liep alles zoals we het met zijn vieren hadden bedacht. We hebben ontzettend veel hulp gehad vanuit Bij de Hand uitvaartzorg in de begeleiding voor, tijdens en na het afscheid wat we hebben moeten nemen van Jos. Van tevoren probeer je je in te denken hoe het zal voelen, zal zijn als Jos er niet meer is. Maar dit voel en weet je pas echt nadat het zover is. In het begin heb je bijna geen tijd om stil te staan bij het idee dat degene waar je het liefst je hele leven mee samen was gebleven er straks niet meer is. Ik deed al heel veel samen met de kinderen en dan was Jos er niet bij, omdat hij het niet leuk vond of omdat het gewoonweg niet ging. Op die momenten baalde ik ontzettend als ik dan gezinnen zag die gezellig samen waren, maar als we dan weer thuiskwamen was dit gevoel ook weer weg. Nu is dat anders, bij alles wat ik samen met de kinderen doe is dat het en kunnen we het als we thuis zijn niet delen met Jos. Of hem gewoon even opbellen om te vertellen wat we gedaan hebben of een foto sturen van hoe leuk het was en ook niet meer even vragen hoe we dit of dat het beste kunnen doen.
In het begin ben je zo druk en leef je in een roes, nu is het nog steeds onrustig en chaotisch maar komt er steeds meer ruimte voor het voelen en het missen. Altijd als ik in de auto zit en de muziek staat aan komen er liedjes voorbij die me raken en moet ik ontzettend huilen. Zo mooi dat de muziek die uitgekozen is voor de uitvaart van Jos ook liedjes waren die hem raakte en die hij heel graag wilde dat gedraaid gingen worden. Straks gaan de weken over in maanden, niet te geloven dat alles gewoon door blijft gaan en het bij mij af en toe nog stil lijkt te blijven staan.
Reactie plaatsen
Reacties
Zo mooi geschreven weer Tam. We voelen zo met je mee. Konden we maar een klein stukje van Jos invullen dan zouden we het doen. De eerste dagen overheerste de trots het verdriet. Nu het weken worden komt het gemis. De telefoontjes vooral met Rinus van soms meer dan een half uur missen we enorm. Accepteren en doorgaan. We proberen het maar het is moeilijk. Veel sterkte meid. Knap en respect hoe je er bent voor de kinderen. Liefs uut Yese.
Mooi beschreven Tamara. Vooral dat stukje waarin het zo gek voelt dat de wereld gewoon doordraait. Ik kan me voorstellen dat het nu moeilijk is. Missen doet pijn, rouwen doet pijn. Daarom is het wel heel knap dat je het zo open beschrijft, wat je meemaakt. Hopelijk brengt het omarmen van het verdriet ook opluchting. Liefs
Mooi dat je jou gevoelens zo kunt neerzetten Tamara. Ik heb bewondering voor je hoe je het allemaal doet. Liefs, Ingeborg
Tamara wat omschrijf jij dat missen van iemand waarvan je houd, toch zo ontzettend goed. Ik heb een idee hoe het voor je voelt alleen mijn partner is nog lijfelijk aanwezig. Maar je gaat idd pas iets erger missen als het er daadwerkelijk niet meer is. Koester vooral het mooie wat je beleefd hebt en je komt er wel. Zeker het van je afschrijven helpt.
Dikke knuffel van ons voor jullie allemaal...ook voor jullie Jannie en Rinus xx
Diepe buiging voor hoe jullie proberen te accepteren en door te gaan.
Lijkt me zo vreemd dat de wereld doordraait terwijl die van jullie stil staat. Heel veel sterkte met het grote missen!
Zo mooi geschreven weer! Ik heb bewondering voor jullie zo knap er toch op uitgaan en er het beste van proberen te maken.
Tamara, wat mooi weer geschreven.
Heel veel liefs en sterkte!
Gek hè? Jouw aarde staat stil en dan kom je erachter dat voor de rest de aarde gewoon doordraait.
Denk vaak aan jullie. Liefs!
Weer zo mooi verwoord Tamara. Dikke kus van ons
Wat mooi beschreven Tamara. Ik heb zoveel respect voor hoe je het doet. En je even lekker laten gaan op een aangrijpend liedje in de auto, lijkt me heel gezond!
Wat een mooie foto.